Πρόσκληση στην Χριστουγεννιάτικη γιορτή της ΕΛΕΠΑΠ.
9 Δεκεμβρίου, 2023
Πρόσκληση από το Πρότυπο Γενικό Λύκειο Ζωσιμαίας Σχολής.
14 Δεκεμβρίου, 2023“Ο Μαθηματικός Παναγιώτης Δεβέκος” του Δόκτορος Νικολάου Μπλέτσου.
Αν και βασικά έχω πια 40-τόσα χρόνια στις ΗΠΑ, πάντα θυμάμαι τον Παναγιώτη Δεβέκο με ξεχωριστή αγάπη, γιατί ήταν πάντα ευθύς, αγνός και πάντα ειλικρινής μαζί μας! Κατά την αποφοίτησή μας, τον θυμάμαι, μαζί με τον Καρακίτσιο και τον Κωσταδήμα ειλικρινά να κλαίνε, τόσο πολύ νοιώθαμε ο ένας τον άλλον.
Εγώ του είχα ιδιαίτερη αδυναμία, γιατί μου άρεσε ο χαρακτήρας του. Θυμάμαι ότι για ένα διάστημα τον βοηθούσα με τα φυλλάδια της Μαθηματικής Εταιρείας, τα οποία καμιά φορά πήγαινα στο σπίτι του (στην ανηφόρα αριστερά από την πλατεία Πάργης) να τα πάρω, για να τα μοιράσω στους συμμαθητές μου την επομένη, και κρατούσα βέβαια τον λογαριασμό.
Όπως γράφω και σε προηγούμενο άρθρο, ήταν συμμαθητής του πατέρα μου στη Ζωσιμαία, και ο ίδιος ο πατέρας μου χρησιμοποιούσε πάντα τα καλύτερα λόγια για αυτόν.
Μερικά άλλα που θυμάμαι, ήταν βέβαια το ροζ το Opel που το αγόρασε γύρω στα 1961 και το …περιποιόταν σαν παιδί του!! Ο Παναγής και το Οπελάκι ήταν μια έκφραση πολύ γνωστή ανάμεσα στους συμμαθητές μου. Και το μεράκι του βέβαια δεν περιοριζόταν στο αυτοκίνητο και μόνο. Πάντα ήταν καλοντυμένος, περιποιημένος, με τα ίσια τα μαλλιά του καμιά φορά να πέφτουν στο πλάι, και με την χαρακτηριστική του εκείνη κίνηση του χεριού του, που τα επανέφερε στην τάξη.
Ένα άλλο προσωπικό επεισόδιο που θυμάμαι, είναι ένα διαγώνισμα του δεύτερου εξαμήνου στην Τριγωνομετρία, με θέματα δύσκολα, κατά το οποίο είχα φτάσει σε κάποιο αδιέξοδο και πανικό, όταν παρά τις προσπάθειές μου δεν μπορούσα να θυμηθώ μια βασική εξίσωση. Με είδε που δεν έγραφα για αρκετό διάστημα, έσκυψε απάνω μου και μου είπε: «τι τρέχει;» Του εξήγησα ότι δεν θυμόμουνα τίποτε, και απάντηση του ήρθε φυσιολογική «προσπάθησε να την αποδείξεις!» Τελικά, αποφάσισα να κάνω μία προσπάθεια, ακολουθώντας τη συμβουλή του και κατέληξα με πολύ καλό βαθμό. Εκείνο όμως που μου έμεινε στη μνήμη ήταν η έκφραση απελπισίας που ο ίδιος είχε στο πρόσωπό του κατά τον σύντομο διάλογο. Ήθελε τόσο πολύ να βοηθήσει εκείνη τη στιγμή, αλλά το θέμα της πρέπουσας «ηθικής συμπεριφοράς» τον εμπόδιζε τελείως και τον απέτρεπε από το να δείξει ανεπίτρεπτη μεροληψία.
Ανάμεσά μας ποτέ κανείς δεν είπε τίποτε το αρνητικό για τον Δεβέκο, και όλοι τον αγαπούσαμε.
Ίσως οι φίλοι μου να έχουν και άλλες αναμνήσεις.
Νίκος Μπλέτσος
Καλιφόρνια
Άρθρο από το 15ο τεύχος του περιοδικού ΖΩΣΙΜΑΔΕΣ.
Η φωτογραφία του Παναγιώτη Δεβέκου είχε σταλεί από την ανιψιά του κα Ουρανία Δεβέκου.
Βλέπετε επίσης το άρθρο “Ο ΔΕΒΕΚΟΣ ΚΑΙ Η ………..ΣΑΪΤΑ”.
Ο Δρ Νίκος Μπλέτσος ήταν Διευθυντής του Τμήματος Αναλύσεως Συστημάτων Καθοδηγήσεως της Εταιρείας Αεροδιαστήματος στις Η.Π.Α.. Τώρα είναι συνταξιούχος και παρόλο ότι κατοικεί μόνιμα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, είναι ενεργό μέλος του Συλλόγου μας και συμπαραστάτης από της ιδρύσεώς του.
7 Comments
Αν και ”τέκνο” Τζουμάκα (αλλά και Καρακίτσιου και Κωσταδήμα) τον θυμάμαι πεντακάθαρα. Το άρθρο αυτό είναι ”καθρέφτης.
Έξη χρόνια καθηγητής μου!!! προσθέτω την χρήση της κιμωλίας πού γέμιζαν τα χέρια του και έφτιαχνε τά μαλλιά του!!! Άριστος μαθηματικός καί καθηγητής!!!! Δεν ξεχνιέται!!!
Ειμαι λίγο μικρότερός σας Κύριε Μπλέτσο, αλλά γείτονας σας πάλαι ποτέ στην οδο Δωδώνης, σας θυμάμαι να περνάτε μπροστά από το σπίτι μου, μαζί με τον Γιάκη τον Ρόκο και εγώ
μαθητης της Ζωιμαιας με Δεβέκο, Τζουμάκα, Καρακίτσο, Κωσταδήμα, Γκεσούλη, Μπάη, Μπαϊρακτάρη κλπ
Βασιλειος Ρώιμπας
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους σας! Όσο…μεγαλώνουμε, τόσο περισσότερο είναι ανάγκη να εκτιμούμε το παρελθόν, την κοινωνία μας, και ειδικά τους συνανθρώπους μας.
Παρεπιπτώντως, είχα επίσης κάποτε περιγράψει στο περιοδικό, και ένα άλλο συμβάν, μεταξύ εμού και του κυρίου καθηγητού, με τον τίτλο «Ο ΔΕΒΕΚΟΣ ΚΑΙ Η …ΣΑΊΤΑ». Αυτά τα δύο μαζί ίσως ολοκληρώνουν την περιγραφή της σχέσης μου με τον αλησμόνητο Καθηγητή μας.
Αυτά που μας δίδαξε, μου ήταν οπωσδήποτε χρήσιμα στην ακαδημαϊκή μου ζωή στο University of Michigan, και αργότερα στην καριέρα μου. Δεν ξεχνιούνται τέτοια πράγματα!
Αεί ευγνώμων στους καθηγητάς μου, τους συμμαθητάς μου, και την Γεραρά Ζωσιμαία Σχολή μας. Η εμπειρία ήταν υπέροχη, και πάντα αξέχαστη!
Σας ευχαριστώ όλους, …από την μακρινή Καλιφόρνια…
Νίκος
Εξαίρετος επιστήμονας, καθηγητής και άνθρωπος. Τον θυμάμαι με συγκίνηση!!
Αγαπητέ Νίκο
Χάρηκα πολύ για την αλληλογραφία σου στη σελίδα του Συλλόγου των Αποφοίτων της Ζωσιμαίας Σχολής.
Μας αγαπάς και σε αγαπούμε. Να είσαι πάντα καλά. Με αγάπη Κων. Κουλίδας, τ. Πρόεδρος του Συλλόγου
Υπάρχουν πολλά ανέκδοτα περιστατικά που δείχνουν το χαρακτήρα του αγαπητού μας καθηγητή. Πολλά από αυτά είναι και επινοήσεις των μαθητών , κανείς δεν τα έχει διασταυρώσει.
Ένα από αυτά είναι ότι έλυνε τις ασκήσεις στο πακέτο τσιγάρα, καθότι μανιώδης καπνιστής, και αν δεν χωρούσε η λύση εκεί μέσα δεν την έβαζε σαν θέμα γιατί την θεωρούσε δύσκολη, Δεν ήθελε να πατώσουν οι μαθητές του.
Άλλοτε πάλι έλεγε μισοαστεία μισοσοβαρά “προσέξτε εδώ ( σσ. συνήθιζε να το λέει συχνά) γιατί θα σας βάλω κανένα 12 και άντε να το βγάλετε!”. Το 12 δηλαδή το θεωρούσε πολύ χαμηλό βαθμό!
Άλλη μια φορά ενώ κάπνιζε (το κάπνισμα στην τάξη δεν ήταν απαγορευμένο στους καθηγητές τότε) και κάνοντας μάθημα πέταξε το τσιγάρο από το παράθυρο και απορροφημένος από το μάθημα έκανε ότι το πατάει με το πόδι. (Αυτό εγώ το θεωρώ απίθανο, υπερβολή των μαθητών, αλλά δείχνει πόσο ένταση είχε την ώρα του μαθήματος, αλλά και απορρόφηση στο μάθημα).
Επίσης οι μαθητές έλεγαν τότε ότι φοβόταν πολύ την οδήγηση. Γι’αυτό και έλεγαν ότι ο Πάνος (πάντα με το μικρό τον φωνάζαμε μεταξύ μας, όχι βέβαια μπροστά του) όταν ήθελε να στρίψει σε μια γωνία, σταματούσε, κατέβαινε από το αυτοκίνητο και έλεγχε πρώτα το δρόμο και εφόσον δεν περνούσε άλλος, περνούσε κι
αυτός.
Από τους πιο αγαπητούς μας καθηγητές! Δεν έχω ακούσει ποτέ μια κακή κουβέντα για αυτόν! Πολύ καλός μαθηματικός με ιδιαίτερη αγάπη στην Γεωμετρία, η καλοσύνη του ήταν μια από τις αιτίες που άρχισα να βλέπω τις θετικές επιστήμες με καλό μάτι, ώστε να αλλάξω προσανατολισμό από το Κλασσικό και να δώσω εξετάσεις τελικά στο Φυσικό με μεγάλη προσπάθεια για να καλύψω κενά και να γίνω εν τέλει συνάδελφος του Φυσικός.
Μην νομίζετε, το παράδειγμα ενός καθηγητή θεωρείται πρότυπο από τους μαθητές και η συμπεριφορά του τους καθοδηγεί στην ζωή.
Να είναι αναπαυμένος εκεί που βρίσκεται! Θα τον θυμάμαι πάντα με αγάπη.