Μνήμη Σάκη Δάλλα

Έγινε σήμερα στις 8:00 το πρωί στο Νεκροταφείο Κηφισιάς η κηδεία του πολυαγαπημένου και αξέχαστου συμμαθητή μας, Προέδρου του Συλλόγου Αποφοίτων Ζωσιμαίας Σχολής, Σάκη Δάλλα. Στην κηδεία παρευρέθησαν πλήθος κόσμου. Επικήδειο λόγο εκφώνησε ο συμμαθητής Ναπολέων Δεύτος και απαγγέλθηκε κείμενο του Απόστολου Κατσίκη. Ακολουθεί το κείμενο του Απόστολου Κατσίκη.

Μνήμη Σάκη Δάλλα
«Του αντρειωμένου ο θάνατος, θάνατος δεν λογιέται»

Κι ο φίλτατος συμμαθητής μας Σάκης, που αποχαιρετήσαμε σήμερα,  υπήρξε αντρειωμένος  σε όλα τα στάδια της ζωής του.
Αντρειωμένος και γενναίος στο κοινωνικό γίγνεσθαι, γενναίος, συνεπής, επιτυχημένος  και καταξιωμένος στον επαγγελματικό του χώρο.
Και τους γενναίους και αντρειωμένους στη ζωή η κοινωνία δεν τους ξεχνά.
Ο Σάκης υπήρξε ρομαντικός οραματιστής, ιδεολόγος και συγχρόνως μαχητικός ρεαλιστής. Έθεσε αξιακούς στόχους της ζωής του, είχε ιδανικά και ιδεολογικά πρότυπα και αγωνίστηκε με σθένος για την υλοποίησή τους.
 Το ύψιστο ζητούμενο και ο στόχος γι’ αυτόν, και για μας τους Ζωσιμάδες, ήταν η αναβάθμιση της Γεραράς Σχολής μας για την οποία αφιέρωσε δεκαετίες ολόκληρες απ’ τη ζωή του. Το δια βίου όνειρό του,  ο αγώνας  του μέχρι τις έσχατες μέρες του, υπήρξε ένα: η προτυποποίηση της Ζωσιμαίας. Ευτύχησε να δει το όραμά του να υλοποιείται. Η επάνοδος της Ζωσιμαίας στην ομάδα των προτύπων σχολείων οφείλεται στην πρωτοπορία και στους σκληρούς, διαρκείς και μεγαλειώδεις αγώνες του Σάκη.
Και γι’ αυτό το λόγο εμείς οι Ζωσιμάδες του οφείλουμε χάριτες και ευγνωμοσύνη, και δεν τον ξεχνάμε.
Ο Σάκης υπήρξε φίλος. Από τα τρυφερά μαθητικά μας χρόνια μέχρι τη φυγή του. Και υπήρξε φίλος από καρδιάς, άνθρωπος εκδηλωτικός, ζεστός στις σχέσεις του, αισιόδοξος, χαρούμενος,  δοτικός και συμπαραστάτης.
Και τέτοιους φίλους δεν τους ξεχνάμε.
Ο Σάκης υπήρξε άριστος οικογενειάρχης, σύζυγος, πατέρας και παππούς. Πάντοτε κοντά, πάντοτε αρωγός και προσφέρων σε ό,τι  χρειαζόταν.
Και τέτοιους οικογενειάρχες τα προσφιλή του και οικεία πρόσωπα δεν τους ξεχνάνε.
Γι’ αυτό ο Σάκης, όπως ήταν παρών για 76 χρόνια στη ζωή μας, έτσι θα είναι παρών στη μνήμη όλων όσο ακόμη θα είμαστε εν ζωή.
Γιατί οι άνθρωποι πεθαίνουν πραγματικά όταν η προσφορά και η παρουσία τους σβήσει από τη μνήμη των απογόνων και επιγόνων.
Κι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί  αγαπημένε και αξέχαστε Σάκη. Διότι έχεις αφήσει έντονα χαραγμένο το αποτύπωμα της προσφοράς και της παρουσίας σου στην κοινωνία και κυρίως στη μνήμη ημών των συμμαθητών και φίλων σου.
Καλό σου ταξίδι αδελφικέ φίλε και συνοδοιπόρε μιας ζωής!
Λάκης Κατσίκης  ’63