Η τελετή αναγόρευσης του κ Ευθυμίου Καξίρα σε επίτιμο διδάκτορα του τμήματος Φυσικής της Σχολής Θετικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
25 Ιανουαρίου, 2024
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
4 Φεβρουαρίου, 2024“Τα μαθητικά χρόνια του ποιητή Κώστα Κρυστάλλη στη Ζωσιμαία Σχολή Ιωαννίνων” μια εργασία της κ. Αναστασίας Καρρά.
Ευχαριστούμε θερμά την κ. Αναστασία Καρρά που είχε την ευγενή καλοσύνη
να μας στείλει μια εργασία της για τον ποιητή, μαθητή της Ζωσιμαίας Σχολής, Κώστα Κρυστάλλη.
Πατήστε την παρακάτω εικόνα και διαβάστε το άρθρο σε μορφή PDF.
2 Comments
Κυρία Καρρά,
Θερμά συγχαρητήρια για την πολύ αξιόλογη μελέτη σας για τα ‘Μαθητικά χρόνια του ποιητή Κώστα Κρυστάλλη στη Ζωσιμαία. Σχολή των Ιωαννίνων”, η οποία δεν αρκείται μόνο σ, αυτό αλλά συνεχίζει με τις άκαρπες προσπάθειές του για εξεύρεση υποτροφίας, ώστε να σπουδάσει και να να επιβιώσει στην Αθήνα. Σταχυολογώντας με ιδιαίτερη υπευθυνότητα στοιχεία από την υπάρχουσα βιβλιογραφία διαγράφετε ζωντανά την πορεία του στα μαθητικά του χρόνια, την αγάπη του στα Γράμματα και ιδιαίτερα τη Λογοτεχνία, την τόλμη του και την καταδίωξή του από τις Τουρκικές Αρχές, ενώ παράλληλα τονίζετε την ανάλογη και επαίνων άξια συμπεριφορά των καθηγητών της Ζωσιμαίας και των συμμαθητών του.
Έχοντας ιδιαίτερη ευαισθησία σε ό, τι έχει σχέση με τη ζωή του Κρυστάλλη στο Συρράκο, γιατί τη δεκαετία του 1920 υπηρέτησε εκεί ο παππούς μου ως Σχολάρχης και γι αυτό μεγάλωσα με σχετικές διηγήσεις της μαμάς μου , που ευαίσθητη μικρή μαθήτρια ακολουθούσε τον πατέρα της στο πανέμορφο, ιστορικό χωριό, σας ευχαριστώ πολύ που μου δώσατε την ευκαιρία να κάνω ένα ταξίδι στον χρόνο , τον χώρο και τον ποιητή, αντιπροσωπευτικό της αλύτρωτης Ηπειρώτικης ψυχής και της ομορφιάς της Ηπειρωτικής γης.
Με εκτίμηση
Ελένη Λάππα-Οικονόμου
Σας ευχαριστώ πολύ κ. Λάππα για τα καλά σας λόγια. Το εκτιμώ βαθύτατα….Διάβαζα τα ποιήματα του Κώστα Κρυστάλλη από πολύ μικρή ηλικία και είναι ένας από τους λόγους που αγάπησα τη ζωή στο βουνό και στη φύση. Κατοικώ κοντά στην κατοικία όπου ο ποιητής άφησε την τελευταία του πνοή στην πόλη της Άρτας και κάθε φορά που περνούσα από το σημείο σκεφτόμουν τον πόθο του για τα γράμματα, που δεν εκπληρώθηκε ποτέ….Έτσι προέκυψε αυτή η μικρή εργασία. Σας ευχαριστώ και πάλι.
Με εκτίμηση
Αναστασία Γ. Καρρά