“Η Αβέρωφ του 1960” του απόφοιτου της Ζωσιμαίας Σχολής Θωμά Νούσια

Φωτογραφία του Δημήτρη Παπαδήμου από το Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο.

Πριν καμιά εξηνταριά χρόνια. Η αρχή της οδού Αβέρωφ αμέσως μετά τη διαπλάτυνσή της. Στη γωνία το ξενοδοχείο «Βασιλικό» και στο ισόγειο το γαλακτοπωλείο του Λάζου Δήμου, που σέρβιρε πρωινό και κρέμες. Δίπλα το κουρείο αδελφών Κρίτσα και το εμβληματικό μπουγατσοπωλείο του Τόλη Σακελλαρίου με τις φημισμένες γιαννιώτικες σπεσιαλιτέ του: μπουγάτσα με κρέμα και με τυρί, μπουγατσοκουλούρες, χουσμερί, λουκουμάδες, ραβανή, μπακλαβάς, γαλακτομπούρεκο… Στο επάνω πάτωμα στεγάζονταν η σχολή αγγλικών της Κατίνας Χαροπούλου, το ωδείο του Αντώνη Βούλγαρη και το φροντιστήριο του Παναγιώτη Παρθενίου.

Στη συνέχεια, φαρμακείο Γκαραλάνη, στιλβωτήριο υποδημάτων-πρακτορείο λαχείων Σκαργιώτη, κοσμηματοπωλεία Παπαηλία και Ζαλαβρά, καφεκοπτεία Παππά και Βλάχου, οδοντιατρείο Λεύκοβιτς, οικία Κοντούρη, ενδύματα Κοράκη.

Πιο κάτω ήταν το γαλακτοπωλείο Βαρέση, που στη θέση του άνοιξε η Τράπεζα Εμπορικής Πίστεως (σημερινή ALPHA BANK). Την εγκαινίασε το 1964 ο ιδιοκτήτης της Σταύρος Κωστόπουλος, που τότε ήταν και υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου. Λίγο πιο κάτω, ηλεκτρικά είδη Πορτοκαλάκη, το β΄αστυνομικό τμήμα στη στοά, φαρμακείο Λάζου, φωτογραφείο Γκιούλη, όλα τα γνωστά αργυροχρυσοχοεία (Ιωαννίδης, Τζομάκας, Τσομάγκας, Κόντος) και το κουρείο του Φαρίδη.

Στην απέναντι πλευρά της Αβέρωφ ήταν ο κινηματογράφος με τα πολλά σκαλιά που ονομάστηκε διαδοχικά «Δωδώνη», «Κύπρος» και «REX» και στη θέση του χτίστηκε αργότερα η Εθνική Τράπεζα. Πιο κάτω, τα αργυροχρυσοχοεία Νέσση και Ασπρογενίδη, τα μαγαζιά παιχνιδιών Νίκου Σαββαΐδη-Κώστα Λαζάνη και τηλεοράσεων Αναστασίου, το ρολογάδικο Τσακαμπίκα, τα ελενίτ Μάιπα, τα ξυλόγλυπτα Καχριμάνη. Στο Τοσίτσειο, υποδήματα Λύτη, Κωσταδήμα και Βρέλλη, φωτογραφείο Γκιώκα, ζαχαροπλαστείο Τριανταφύλλου, ηλεκρικές συσκευές Κεραμίδα, δισκοπωλείο Μάρκου, οπτικά Ευτυχιάδη, ρολόγια-οπτικά Χολέβα-Κυριαζή-Μουσαφίρη.

Η δεξιά φωτογραφία είναι από το Google Earth τον Ιούλιο του 2014.

Το κείμενο είναι του απόφοιτου της Ζωσιμαίας Σχολής Δημοσιογράφου Θωμά Νούσια. Έχει δημοσιευθεί στην ομάδα της ιστοσελίδας “Τα Γιάννενα μέσα στο πέρασμα του χρόνου” .