Ο απόφοιτος της Ζωσιμαίας Σχολής Λεωνίδας Μιχέλης εξέδωσε στην Ιταλία καινούργιο βιβλίο.

Ο απόφοιτος της Ζωσιμαίας Σχολής της τάξης που αποφοίτησε το 1958 Λεωνίδας Μιχέλης εξέδωσε στην Ιταλία το καινούργιο του βιβλίο με τίτλο:

“Ηλίανθοι – Πορτρέτα γυναικών που κατοίκησαν τα όνειρα ενός ενήλικα.”

Η εικόνα στο εξώφυλλο είναι Παστέλ λαδιού του Sergio Cicognani 1975 από Ιδιωτική συλλογή.

Εμπρόσθιο εσώφυλλο
Τα κύρια ονόματα, τις ημερομηνίες και τις τοποθεσίες των γεγονότων της νεανικής του ζωής, ο συγγραφέας τα είχε σημειώσει σ’ ένα τετράδιο, αφότου είχε εγκαταλείψει την Ελλάδα. Μια χορωδία φωνών, που στη δίνη του χρόνου, απέκτησαν χροιά και όψη. Τότε, όπως ακόμη και τώρα, ήταν πεπεισμένος, ότι χωρίς εκείνη την μνήμη, η ζωή του θα ήταν ρηχή, μια οποιαδήποτε, ανεδαφική ζωή, η οποία θα τον εμπόδιζε να αφομοιωθεί στο νέο κόσμο που είχε αποφασίσει να ενσωματωθεί οριστικά, την Ιταλία. Τούτο «το πηγαινέλα» ανάμεσα στην πρότερη και την μεταγενέστερη μνήμη του, μεταφέρει ανεξίτηλα σε κάθε τόπο και σε κάθε εικόνα, τα σημάδια της πατρίδας του χθες και του σήμερα, τον κόσμο εκείνο στον οποίο νιώθει ότι ανήκει· πρόκειται για μια συνεχή ανακάλυψη αναμνήσεων: ο καλπασμός στο κουνιστό ξύλινο αλογάκι με το κόκκινο κεφάλι, το πρώτο φιλί· η ιστορία του γείτονα ή εκείνη των παλιών του φίλων· τελικά, η μεγαλύτερη εξιστόρηση εντοπίζεται στα μικρά και καθημερινά γεγονότα της ζωής των ανθρώπων, όταν αντιλαμβάνεται με έκπληξη, ότι δεν νιώθει πια ξένος με το νέο τρόπο ζωής του.

Αυτή η απουσία ξενότητας στη γραφή του Λεωνίδα Μιχέλη εντοπίζεται στο ύφος ενός συνένοχου βλέμματος, μιας περιγραφικής πρόζας, διαμορφώνοντας σκηνές και πρόσωπα απόμερα, μέσα από γεγονότα που ανατροφοδοτούνται ή αναδύονται από ακούσματα, τα οποία συχνά ο συγγραφέας αδυνατεί να συσχετίσει σ’ ένα λογικό καμβά· απεναντίας, είναι σε θέση να ενώνει εκείνους τους κρίκους που λείπουν από την πλοκή, προσδίδοντάς τους μια άλω μυστηρίου, γεμάτη γοητεία. Μια γραφή που επαναλαμβάνει παροιμίες και τελετές, ή που σφυρηλατεί μια απροσδόκητη φωτεινή σχισμή, ανατρέχοντας ενίοτε σε ποιήματα, θρύλους και αφηγήματα που έφτασαν μέχρι τον συγγραφέα· απρόβλεπτοι διάλογοι και θραύσματα μύθων, που στόχο έχουν να ξεπεράσουν τα όρια των λέξεων: ένας μύθος που ανήκει σ’ ένα μοναδικό σώμα πολλαπλών διαρθρώσεων, μοναδικός, ηχηρός και αμφιλεγόμενος, του οποίου τα θραύσματα απελευθερώνουν ένα ιερό ρίγος, συνυφασμένο με το συλλογικό ασυνείδητο εκείνης της γης από την οποία προέρχεται ο ίδιος ο συγγραφέας.

Οπίσθιο εσώφυλλο

Ο Λεωνίδας Μιχέλης γεννήθηκε στα Γιάννινα. Ζει στην Ιταλία από το 1960. Είναι Ηλεκτρονικός μηχανικός, διδάκτωρ του Πολυτεχνείου της Μπολόνια (Bologna). Βρισκόμενος εκεί κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος του 1967, δεν μπόρεσε να επιστρέψει στην πατρίδα του για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Εργάστηκε σε μεγάλες βιομηχανίες στην Ιταλία και την Λατινική Αμερική και μετά σαν ελεύθερος επαγγελματίας. Ζει στο Μιλάνο.

Έχει εκδώσει τη συλλογή διηγημάτων Los claveles del aire το 2007 και τα μυθιστορήματα L’agave di smeraldo το 2009, Il ragazzo di Jànina το 2013, από τα οποία το τελευταίο εκδόθηκε και στην Ελλάδα από τις Εκδόσεις Μελάνι, τον Οκτώμβριο του 2013 με τίτλο Το παιδί από τα Γιάννινα και μια ακόμη συλλογή διηγημάτων L’ombra imperfetta (Η ατελής σκιά) πάλι το 2013.

Το μυθιστόρημα Al passo delle cicogne biαnche (Στο διάβα των άσπρων πελαργών) το 2015 και το μυθιστόρημα Incontri sospesi (Μετέωρες συναντήσεις) το 2018. Τα διηγήματα L’amore diseguale (Ανόμοιοι έρωτες) το 2020 και το μυθιστόρημα La distanza dei giorni (Όσο βαστούν οι μέρες) το 2023.

Κείμενο οπισθόφυλλου από την βιβλιοκριτική των διηγημάτων Η ατελής σκιά του Maurizio Bonassina, Corriere della Sera / 11 Φλεβάρη 2014

«… Κάθε πρόσωπο είναι τόσο αληθινό όσο ένα «φάντασμα»: Δεν θα τα συναντήσατε ποτέ, όμως κάθονται εκεί σαν μια προειδοποίηση ή έναν ποιητικό στίχο. Είναι η ζωή που περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της, η οποία θολώνει τα μάτια, αποξενώνει την μνήμη κι έπειτα επιστρέφει πάλι στο σημείο έναρξή της: Όλα είναι προδιαγεγραμμένα, εκτός από τις φαντασίες του παρόντος …….».