Ο συνεργάτης του περιοδικού ΖΩΣΙΜΑΔΕΣ και φίλος του Συλλόγου Αποφοίτων Ζωσιμαίας Σχολής βραβευμένος συγγραφέας Μιχάλης Μακρόπουλος μας έστειλε μερικές πληροφορίες για το καινούργιο του βιβλίο με τίτλο «Μαργαρίτα Ιορδανίδη». Τον ευχαριστούμε θερμά και του ευχόμαστε καλοτάξιδο.
«Στην Αθήνα τη δεκαετία του 1990, όταν οι οικονομικοί μετανάστες έχουν μόλις έλθει από την Αλβανία σ’ ένα περιβάλλον επίπλαστης ευημερίας πριν από την οικονομική κρίση, οι ζωές τριών προσώπων «χωρίς ταυτότητα», κι ο θάνατος του ενός, συνυφαίνονται: της Μαργαρίτας Ιορδανίδη, υπαλλήλου σε διαφημιστικό γραφείο, ορφανής από τα τρία χρόνια της και μεγαλωμένης από θετούς γονείς· του συζύγου της, Κώστα Μάντζιου, ενός λογιστή, ανθρώπου άχρωμου που έχει γυρίσει την πλάτη στο χωριό του προτιμώντας να ʼναι ένας ανώνυμος ανάμεσα στους πολλούς· και της Ματζλίντα ή Ελευθερίας από τους Αγίους Σαράντα, που, μετέωρη κι άρριζη, φτάνει ως το σημείο να πάρει την ταυτότητα μιας νεκρής.
Η ιστορία που διηγείται η Μαργαρίτα Ιορδανίδη, μες στην κοινοτοπία ενός μικροαστικού περιβάλλοντος, είναι ως και τρομαχτική ακόμα, χτισμένη με πολλές, πολλές μικρές λεπτομέρειες και μ’ ένα κινηματογραφικό μοντάζ σε δύο παράλληλους χρόνους.»
Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου «Μαργαρίτα Ιορδανίδη» διαβάζουμε:
Η Μαργαρίτα Ιορδανίδη είναι υπάλληλος σε διαφημιστικό γραφείο, σύζυγος λογιστή και μητέρα δύο παιδιών στην Αθήνα της δεκαετίας του ’90, πριν από την οικονομική κρίση και με τους οικονομικούς μετανάστες να έχουν μόλις έλθει από την Αλβανία.
Ένα όνομα δεν είναι ωστόσο παρά ένα προσωπείο. Ποιά είναι στ’ αλήθεια η Μαργαρίτα;
Αυτή είναι η παράδοξη ιστορία της. Μια ιστορία για το αίνιγμα της ταυτότητας πίσω από το πρόσωπο.
*
«Απ’ όλα μου τα βιβλία, νιώθω πως είναι αυτό που πιο πολύ πατά στο αναπάντεχο της ιστορίας του, που είναι μάλλον τρομαχτική, μες στην κοινοτοπία ενός μικροαστικού περιβάλλοντος, και χτίζεται με πολλές, πολλές μικρές λεπτομέρειες και μ’ ένα κινηματογραφικό μοντάζ σε δύο παράλληλους χρόνους.»
Από συνέντευξη του Μιχάλη Μακρόπουλου στον Γιάννη Πανταζόπουλο, LIFO, 10/4/2024
*
«Σήκωσε τότε το κεφάλι της, που το ’χε χαμηλωμένο πάνω απ’ το φαΐ της. Η όψη της είχε κάτι το παράξενα ανέκφραστο, σαν να ’ταν το πρόσωπό της πλασμένο από κερί και δεν είχε τ’ ασταμάτητα αναδέματα, τις ανεπαίσθητες συσπάσεις, το παιχνίδισμα των ματιών, όλα εκείνα που δίνουν ζωή σε μιαν ανθρώπινη μορφή. Τους κοίταξε και είπε:
« “Τ’ όνομά μου δεν είναι Μαργαρίτα. Δεν είμαι η μητέρα σας”» .
(απόσπασμα από το βιβλίο)
Ο Μιχάλης Μακρόπουλος γεννήθηκε το 1965 στο Παγκράτι. Σπούδασε βιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έζησε εννιά χρόνια στη Θεσσαλονίκη και από το 2010 ζει με την οικογένειά του στη Λευκάδα. Περνά μεγάλα διαστήματα στα χωριά της Ηπείρου Δελβινάκι Πωγωνίου, όπου διαδραματίζονται κάποιες από τις ιστορίες του, και Γρεβενίτι Ανατολικού Ζαγορίου. Έχει εκδώσει δεκατέσσερα λογοτεχνικά βιβλία για ενήλικες· τα τελευταία έξι κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κίχλη: Το δέντρο του Ιούδα (2014), Τσότσηγια & Ω᾽μ (2017), Μαύρο νερό (2019, Κρατικό Βραβείο Διηγήματος-Νουβέλας 2020, Βραβείο Διηγήματος-Νουβέλας 2020 του περιοδικού Ο Αναγνώστης), Η θάλασσα (2020), Άρης (2021, μαζί με την ποιήτρια Ελένη Κοφτερού), Ιστορίες από ένα περασμένο μέλλον (2022). Έχει εκδώσει επίσης το Οδοιπορικό στο Πωγώνι (Fagotto, 2013), το δοκίμιο για τον κινηματογράφο Το ποτάμι του χρόνου (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2023), καθώς και έξι βιβλία για παιδιά, εκ των οποίων η Μαλαματένια βελανιδιά (Καλειδοσκόπιο, 2020) τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου 2021). Διηγήματά του δημοσιεύονται σε διάφορα περιοδικά. Εργάζεται ως μεταφραστής.
(Πηγή: “Εκδόσεις Κίχλη”, 2024)