Δρ. Φίλιππος Σακελλαρίου
(23 Απριλίου 1914 – 10 Ιουνίου 1999)
Οδοντίατρος χειρουργός
Ο Φίλιππος γεννήθηκε στο Δίκορφο Ζαγορίου με γονείς τον Λάζαρο και την Ευφροσύνη Σακελλαρίου. Ο πατέρας του μαζί με τους αδελφούς του ίδρυσαν επί τουρκοκρατίας το φημισμένο μπουγατσοπωλείο στο τέλος της οδού Αβέρωφ στα Γιάννενα.
Με τον πατέρα του Λάζαρο. Ο Φίλιππος σε νεαρή ηλικία
Αποφοίτησε από την Ζωσιμαία Σχολή το 1931 και ήταν μέλος του Συλλόγου μας. Σπούδασε οδοντιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Υπηρέτησε για ένα διάστημα στο μέτωπο στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο. Διαρκούντος του πολέμου μετετέθη ως γναθοχειρουργός στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο που στεγαζόταν στην Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία. Επέζησε από καθαρή τύχη στον βομβαρδισμό του Νοσοκομείου στις 20 Απριλίου 1941.
Ήταν διακεκριμένος οδοντίατρος – γναθοχειρουργός με μεγάλο πάθος για την έρευνα στην οδοντιατρική και ειδικότερα στις μετεμφυτεύσεις δοντιών. Κατά δική του έκφραση η έρευνα για τον ίδιο ήταν το μεγάλο του «αλκοολίκι». Πειραματιζόταν από την αρχή της δεκαετίας του ΄50 για ατέλειωτες ώρες, σε βάρος πολλές φορές του βιοπορισμού του, με την μεταμόσχευση οδόντων αρχικά σε ζώα και σε ασθενείς του, συμπεριλαμβανομένου του ανήλικου γιού του Αλέξανδρου, στον οποίο μετεμφύτευσε τα νεογιλά του δόντια μετά από ένα ατύχημα.
Έχουν δημοσιευθεί πολλές εργασίες του στον τομέα των μετεμφυτεύσεων σε έγκυρα διεθνή επιστημονικά περιοδικά όπως το «Oral Surgery, oral medicine and oral pathology» των Η.Π.Α., το «Endodontics & Dental Traumatology» της Δανίας κ.λ.π. και το όνομά του αναφέρεται στην σχετική βιβλιογραφία.
Ήταν καλεσμένος ως ομιλητής σε πολλά Επιστημονικά Συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Το περιοδικό «ΖΩΣΙΜΑΔΕΣ» δημοσίευσε στο 23ο τεύχος στη σελίδα 70 χιουμοριστικό αφήγημα του ιδίου για την «οδοντιατρική επιστήμη» στο Δίκορφο Ζαγορίου στις αρχές του 20ου αιώνα, με τίτλο «Η Νίτσα τ΄Ζάνα η οδοντογιατρός».
1 Comment
Ο θείος μας. Ο μεγαλύτερος παραμυθας που άνετα συναγωνιζοταν τον Άντερσεν. Μέχρι ή κόρη μου τον θυμάται με αγάπη. Έπαιρνε τηλέφωνο για να της πει ένα όμορφο παραμύθι. Οι δε διηγήσεις του από το μέτωπο του πολέμου ήταν συγκλονιστικες και πάντα είχε το ρόλο του αντιηρωα.